Μια ολική αντικατάσταση ισχίου ή γονάτου είναι μια χειρουργική επέμβαση στην οποία οι κατεστραμμένες επιφάνειες της άρθρωσης αντικαθίστανται με προσθετικά υποκατάστατα. Η διαδικασία ονομάζεται αρθροπλαστική.
Η αρθροπλαστική είναι μια διαδικασία που γίνεται συχνά. Παρόλο που γίνεται συνήθως επιλεκτικά, χρησιμοποιείται επίσης για τη διαχείριση των καταγμάτων ή παθολογικών καταστάσεων.
Η οστεοπόρωση είναι σημαντικός παράγοντας που ευθύνεται για την υψηλή συχνότητα εμφάνισης καταγμάτων του ισχίου στον ηλικιωμένο πληθυσμό. Η αρθρίτιδα είναι μια κοινή εκφυλιστική πάθηση που προσβάλλει τις αρθρώσεις των ηλικιωμένων.
Οι ασθενείς διατρέχουν κίνδυνο εξάρθρωσης του ισχίου ή του γονάτου μετά την επέμβαση αρθροπλαστικής, ως αποτέλεσμα του τραύματος στους συνδέσμους και μύες, καθώς και λόγω της διαφοράς μεγέθους των πρόσθετων οστών. Το μειωμένο μέγεθος της προσθετικής κεφαλής του μηριαίου οστού σε σύγκριση με τη μέση κεφαλή του ανθρώπινου μηρού καθιστά ευκολότερη την εκτόπιση, έως ότου οι σταθεροποιητικοί ιστοί θεραπευτούν και προσαρμοστούν σε αυτό το μικρότερο μέγεθος. Γενικά χρειάζεται έως και περίπου 6 εβδομάδες για την προσαρμογή αυτή.
Ο στόχος της μετεγχειρητικής αποκατάστασης είναι η αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών του ασθενούς και η βελτίωση της δύναμης και της κινητικότητας. Αυτό ξεκινά ως υποβοηθούμενη διαδικασία, αλλά ο στόχος είναι να γίνει ο ασθενής όσο το δυνατόν πιο λειτουργικός.
Ως αποτέλεσμα της υποκείμενης προεγχειρητικής παθολογίας, οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν μυϊκή ατροφία και απώλεια αντοχής. Το αποτέλεσμα της απώλειας δύναμης είναι ότι οι ηλικιωμένοι γίνονται λιγότερο ανεξάρτητοι. Αν και η χειρουργική επέμβαση θα διορθώσει τα προβλήματα των αρθρώσεων, οποιαδήποτε σχετική μυϊκή αδυναμία που υπήρχε πριν από τη χειρουργική επέμβαση θα παραμείνει και θα απαιτήσει μετεγχειρητική αποκατάσταση.
Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βελτιώσει την ισχύ και την ταχύτητα βηματισμού μετά από ορθοπλαστική επέμβαση και να βοηθήσει στην πρόληψη επιπλοκών όπως η θρομβοεμβολική νόσος.
Επιπλέον, η φυσικοθεραπεία αυξάνει την κινητικότητα του ασθενούς με τις ασκήσεις και τις προφυλάξεις που είναι απαραίτητες κατά τη διάρκεια της νοσηλείας και μετά από αυτήν.
Η φυσικοθεραπεία παρέχει ανακούφιση από τον πόνο, προωθεί την αποκατάσταση και την επανένταξη των ασθενών. Παρέχει επίσης καλύτερη ποιότητα ζωής μέσω της επανένταξης των ασθενών στην φυσιολογική κοινωνική ζωή.
Πιθανά βήματα
Αρχικά, ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να χρησιμοποιήσει πρώτα πάγο ή ηλεκτρική διέγερση εάν έχετε ακόμα οίδημα ή πόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα πρέπει να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τις πατερίτσες σύμφωνα με τις οδηγίες. Αν και ο χρόνος ανάκτησης ποικίλλει, οι περισσότεροι ασθενείς χρησιμοποιούν πατερίτσες για έξι έως οκτώ εβδομάδες.
Ο φυσικοθεραπευτής διδάσκει στον ασθενή ειδικό πρόγραμμα ασκήσεων για τις βασικές μυϊκές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των μυών του γλουτού, του ισχίου, του μηρού και του γονάτου. Η αντοχή αργότερα μπορεί να βελτιωθεί με την ποδηλασία, την κολύμβηση ή με αγωνίσματα.
Όταν είστε ασφαλείς να βαδίσετε, ο φυσικοθεραπευτής θα επιλέξει διάφορους τύπους ασκήσεων ισορροπίας για περαιτέρω σταθεροποίηση και έλεγχο.
Τέλος, θα χρησιμοποιήσει μια επιλεγμένη ομάδα ασκήσεων για να προσομοιώσει καθημερινές δραστηριότητες, όπως ανέβασμα σκάλας και περπάτημα σε ανώμαλο έδαφος. Άλλες συγκεκριμένες ασκήσεις μπορούν στη συνέχεια να επιλεγούν για να προσομοιώσουν τις απαιτήσεις εργασίας ή χόμπι.
Ο φυσικοθεραπευτής θα συνεργαστεί μαζί σας για να σας βοηθήσει να διατηρήσετε την άρθρωση, όσο το δυνατόν περισσότερο υγιή. Αυτό μπορεί να απαιτεί να προσαρμόσετε τις δραστηριότητάς σας για να αποφύγετε υπερβολική πίεση στην καινούρια άρθρωση. Οι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουν εναλλακτικές θέσεις εργασίας για να αποφύγουν τις εργασιακές δραστηριότητες που μπορεί να βλάψουν την άρθρωση.