Ρευματοειδής Αρθρίτιδα

Τι είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (RA) είναι μια συστηματική αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος και, έχει ως αποτέλεσμα την επίμονη φλεγμονή του αρθρικού ιστού, ιδιαίτερα των καρπών, των χεριών και των ποδιών. Τα άτομα με ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι 8 φορές πιο πιθανό να έχουν λειτουργική αναπηρία, σε σύγκριση με τους ενήλικες στο γενικό πληθυσμό της ίδιας κοινότητας. Οι δομές γύρω από την άρθρωση μπορούν επίσης να επηρεαστούν, όπως η θήκη των τενόντων (έλυτρο), ο θύλακας και οι τένοντες.

Αυτή η παθολογία προκαλεί πόνο, ακαμψία το πρωί και μετά από περιόδους αδράνειας, οίδημα αρθρώσεων, αδυναμία, κόπωση και περιορισμένη κινητικότητα των αρθρώσεων, που οδηγούν σε μειωμένη λειτουργία. Χωρίς θεραπεία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες βλάβες, δηλαδή στην παραμόρφωση και τελικά να προκαλέσει σημαντική φυσική λειτουργική απώλεια, ή, μόνιμη αναπηρία.

Η αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας παραμένει άγνωστη και, συνεπώς δεν μπορεί να προληφθεί. Μια απλή αποδιοργάνωση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να είναι η αιτία. Η εξέλιξη της νόσου ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Μερικές φορές η φλεγμονή μπορεί να γίνει συστηματική, αυτό σημαίνει ότι θα επεκταθεί και θα επηρεάσει επίσης πολλά όργανα, συστήματα ή ιστούς.

Θεραπείες

Οι στόχοι της θεραπείας για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι:
⦁ Περιορισμός της φλεγμονής.
⦁ Ανακούφιση από τα συμπτώματα.
⦁ Αποφυγή αρθρικής και οργανικής βλάβης.
⦁ Βελτίωση της φυσικής λειτουργίας και της γενικής ευεξίας.
⦁ Μείωση των μακροπρόθεσμων επιπλοκών.

Εάν ένα άτομο λάβει μια διάγνωση ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ο γιατρός μπορεί να το παραπέμψει σε έναν ειδικό που είναι γνωστός ως ρευματολόγος, ο οποίος και θα το συμβουλεύσει για τις επιλογές θεραπείας. Οι επιλογές περιλαμβάνουν φάρμακα, φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις χειρουργική επέμβαση.

Φάρμακα

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Μερικά χρησιμοποιούνται κυρίως για να διευκολύνουν τα συμπτώματα της RA, άλλα χρησιμοποιούνται για να επιβραδύνουν, ή, να σταματήσουν την πορεία της νόσου και να εμποδίσουν τη κάθε δομική βλάβη.

Εργοθεραπεία

Ένας επαγγελματίας θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει το άτομο να μάθει νέους και αποτελεσματικούς τρόπους για την εκτέλεση καθημερινών καθηκόντων. Αυτό μπορεί να ελαχιστοποιήσει την πίεση στις αρθρώσεις που πονούν.

Φυσικοθεραπεία

Οι φυσικοθεραπευτές παίζουν αναπόσπαστο ρόλο στη μη φαρμακολογική διαχείριση της ρευματοειδής αρθρίτιδας. Βοηθάει τους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα να αντιμετωπίσουν τον χρόνιο πόνο και την αναπηρία μέσω του σχεδιασμού προγραμμάτων, που αφορούν την ευελιξία, την αντοχή, την αερόβια άσκηση, μια ποικιλία κινήσεων, τη δύναμη, την ακεραιότητα των οστών, τον συντονισμό, την ισορροπία και τον κίνδυνο πτώσης.

Οι φυσιοθεραπευτικοί μέθοδοι αποκατάστασης μπορεί να περιλαμβάνουν:

  1. Εναλλαγή θερμικής ενέργειας.
  2. Ηλεκτρική διέγερση.
  3. Βοηθητικές συσκευές και προσαρμοζόμενος εξοπλισμός..
  4. Θεραπευτικές ασκήσεις. Οι θεραπευτικές ασκήσεις χρησιμοποιούνται από ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, με στόχο τη βελτίωση της καθημερινής λειτουργίας και της κοινωνικής συμμετοχής, μέσω της βελτίωσης της δύναμης, της αερόβιας άσκησης, της εμβέλειας κίνησης, της σταθεροποίησης και του συντονισμού.
  5. Βελονισμός. Ο βελονισμός είναι μια αποτελεσματική μέθοδος στην βελτίωση των συμπτωμάτων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Δεν αποτελεί μονοθεραπεία καθώς γίνεται συνήθως συμπληρωματικά με φαρμακευτική αγωγή.
  6. Εκπαίδευση ασθενών. Οι ειδικοί παρέχουν πληροφορίες στους ασθενείς σχετικά με την κατάστασή τους και τις διάφορες θεραπείες, που διατίθενται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Επιπλέον, οι ασθενείς διδάσκονται, πώς να προστατεύουν τις αρθρώσεις κατά τη διάρκεια της συνήθους καθημερινής ζωής.